Zakończyły się konsultacje w sprawie „Przebudowy ulicy Partyzantów wraz z budową zintegrowanego węzła przesiadkowego przy Dworcu Głównym w Olsztynie”. Konsultacje można ocenić na dwóch płaszczyznach. Pierwsza to sposób ich przeprowadzenia, druga to przedmiot konsultacji.
Zaprezentowano 4 warianty przebudowy. Zorganizowano cztery spotkania, w tym dwa warsztatowe, na których mieszkańcy mogli dyskutować nad poszczególnymi wariantami, nanosić poprawki, zgłaszać uwagi. Zapowiadały się prawdziwe konsultacje, w których głos mieszkańców będzie najważniejszy. Wydawało się, że to mieszkańcy dokonają wyboru wariantu.
Niestety cały pozytywny wizerunek runął na ostatnim spotkaniu. Poinformowano mieszkańców, że spomiędzy dwóch najczęściej dyskutowanych wariantów I i III dla zadania I, do dalszych prac projektowych został wybrany wariant I. Wybór uzasadniono m. in. dużym natężeniem ruchu samochodowego. Użyto danych pochodzących z tego roku! Z okresu, gdy w wyniku budowy linii tramwajowej w Olsztynie, zmienił się rozkład natężenia ruchu samochodowego na poszczególnych ulicach, m. in. na ul. Partyzantów. Użyte dane w żaden sposób nie odzwierciedlają normalnego ruchu samochodowego.
Wg prowadzących spotkanie wyboru wariantu dokonali mieszkańcy na drugim spotkaniu warsztatowym. Mieszkańcy uczestniczący w warsztatach zaprzeczyli, że dokonano jakiegokolwiek wyboru z ich udziałem, natomiast wyraźnie mówiono, że wyboru dokonali pracownicy Urzędu Miasta. Nie przedstawiono żadnych zapisów, protokołów, listy głosowania, itp. potwierdzających wybór.
W trakcie dyskusji starano się przekonać projektantów i urzędników, że korzystniejszym wariantem będzie jednak wariant III. Przy udzielaniu odpowiedzi głos zabierał również dyrektor ZDZiT Jerzy Roman. Z kontekstu jego wypowiedzi wynikało, że mieszkańcy pewne wytyczne muszą przyjąć za pewnik i mogą co najwyżej podyskutować o lokalizacji zatok postojowych, nasadzeniach drzew, czy innych detalach. Można było odnieść wrażenie, że wyboru wariantu dokonano już przed konsultacjami.
Co do samej koncepcji.
Pozytywne rozwiązania zawarte w koncepcji:
- w końcu Urząd Miasta przekonał się, że jest możliwe tworzenie węższych pasów ruchu (wzrost bezpieczeństwa w ruchu drogowym przez fizyczne ograniczenie prędkości)
- przestrzeń współdzielona na ślepym odcinku ul. 1 Maja, ten odcinek przestaje być ulicą (wzrost bezpieczeństwa pieszych, uporządkowane parkowanie, przyjemna przestrzeń dla mieszkańców)
- nasadzenia drzew po obydwu stronach ulicy (w końcu alejowy charakter ulicy, oby miejsca nasadzeń wskazane w koncepcji zostały zachowane w projekcie)
- Park Kieszonkowy między ul. Dąbrowszczaków a ul. Partyzantów
- płyty chodnikowe zamiast kostki polbrukowej
- zwiększenie liczby przystanków (łatwiejszy dostęp do autobusu)
- uporządkowane parkowanie na całej długości ulicy
- wyznaczenie drogi rowerowej
- brak sygnalizacji świetlnej na skrzyżowaniu z ul. Kajki
Negatywne rozwiązania zawarte w koncepcji:
- przy takim układzie pasów ruchu: trzy pasy z ul. Partyzantów w ul. 1 Maja, trzy pasy w kierunku centrum przy skrzyżowaniu z ul. Kajki, itd., ulica nadal pozostaje atrakcyjnym skrótem przez miasto, tym samym liczba samochodów wzrośnie, pojawią się korki, a z nimi spaliny, hałas, pył. Na odcinku od Komendy Miejskiej Policji do skrzyżowania z ul. Kajki zaplanowano aż 5 pasów ruchu.
- bus pasy kończą się przed skrzyżowaniami, nie są doprowadzone do samych skrzyżowań (jest to działania sprzeczne z priorytetem dla komunikacji zbiorowej, ponieważ autobusy będą musiały czekać na włączenie do ruchu)
- nieergonomiczne wykorzystanie przestrzeni pod infrastrukturę „jezdną”, szerokość jezdni i drogi rowerowej należy rozpatrywać łącznie, daje to prawdziwy obraz zajętości przestrzeni (wariant I – 13,5m, zmodyfikowany wariant III – 12m.)
- droga rowerowa zlokalizowana tylko po jednej stronie ulicy, w bezpośrednim sąsiedztwie chodnika, o minimalnej szerokości (duże ryzyko potrącenia pieszych wchodzących na drogę rowerową; natężenie ruchu rowerowego zdecydowanie rośnie-zaprojektowana droga może być niewystarczająca; dyskryminacja rowerzystów-mają dostęp tylko do jednej strony ulicy)
- ogólnodostępne parkingi zlokalizowane na podwórkach budynków (spowoduje to wzrost ilości samochodów wjeżdżających w ul. Partyzantów, co z kolei spowoduje wzrost zanieczyszczenia, hałasu i ryzyka wypadków; poza tym będą to dodatkowe koszty dla budżetu miasta-parkingi trzeba utrzymywać; dojdzie do spadku atrakcyjności terenów w sąsiedztwie i spadku jakości życia mieszkańców)
- nie objęcie koncepcją przejścia pieszo-rowerowego na Zatorze przy Archiwum Państwowym
Uważamy, że najkorzystniejszym wariantem byłby zmodyfikowany wariant III, czyli: trzy pasy ruchu, w tym jeden bus pas. Bus pas byłby zewnętrznym pasem jezdni, na odcinku od ul. Kajki do ul. 1 Maja przebiegałby w kierunku centrum, a od ul. Dąbrowszczaków do Ronda Bema w kierunku Dworca. Poza tym zamiast jednostronnej, dwukierunkowej ścieżki rowerowej, powstałyby jednokierunkowe, obustronne pasy ruchu dla rowerów. Dzięki temu wszyscy uczestnicy ruchu drogowego byliby bezpieczni, priorytet miałaby komunikacja zbiorowa, przy zachowanej możliwości jazdy samochodem.
W zakresie koncepcji dla zadania II, czyli układu komunikacyjnego w rejonie Dworca Głównego. Wybrany wariant będzie sprzyjał mobilności indywidualnej, tym samym liczba samochodów przejeżdżających przed Dworcem będzie duża. Piesi będą mieli utrudniony dostęp do tzw. zintegrowanej komunikacji zbiorowej, która zintegrowana pozostanie jedynie z nazwy. Przykładem jest chociażby dojście do przystanku tramwajowego od zbiegu ulic Dworcowej i Kościuszki, pieszy będzie miał do pokonania 6 jezdni!
Będziemy kontynuowali działania mające na celu stworzenie z ul. Partyzantów prawdziwej miejskiej ulicy, przy jak najlepszym wykorzystaniu środków finansowych. Szczegóły wkrótce na Naszej stronie.