Latem 2017 roku ogłoszono przetarg na wykonanie odcinka Łynostrady od ul. Tuwima do Parku Centralnego. Niestety, oferty, które wpłynęły od potencjalnych wykonawców opiewały na kwoty wyższe niż założono w dokumentacji przetargowej, w związku z czym nie podpisano umowy z żadnym wykonawcą. Prezydent zdecydował o przeprowadzeniu tzw. dialogu technicznego z potencjalnymi wykonawcami, mającym na celu optymalizację rozwiązań, czyli obniżenie kosztów wykonania. Firma uczestnicząca w dialogu zaproponowała zmianę nawierzchni ścieżki rowerowej z bitumicznej (asfaltowej) na mineralną, a nawierzchni chodnika z kostki frezowanej również na nawierzchnię mineralną. Z informacji uzyskanej w Urzędzie Miasta wiemy, że trwają prace nad opracowaniem nowego projektu Łynostrady z uwzględnieniem zmiany rodzaju nawierzchni. Kolejny przetarg ogłoszony przez Urząd Miasta będzie umożliwiał realizację inwestycji wg pierwotnego lub zmodyfikowanego (uboższego) projektu.
Takie postępowanie jest niezgodne z ustaleniami zawartymi w zwycięskim projekcie OBO z 2015 r., z dotychczasową dokumentacją projektową, techniczną i budowlaną oraz nie uwzględnia wyników ankiety przeprowadzonej wśród mieszkańców. Dlatego do Prezydenta Olsztyna Piotra Grzymowicza złożyliśmy razem ze stowarzyszeniem „Wizja Lokalna” sprzeciw wobec pomysłowi zmiany warstwy konstrukcji i nawierzchni Łynostrady. Zawnioskowaliśmy również o to aby odcinek Łynostrady między ul. Tuwima a Parkiem Centralnym został wykonany w br.
W intencji projektodawców oraz woli mieszkańców miasta wyrażonej w wynikach ankiety, nawierzchnia ścieżki rowerowej ma być bitumiczna, a chodnika z kostki frezowanej. Łynostrada na odcinku od ul. Tuwima do ul. Obrońców Tobruku, a także dalej do Parku Centralnego, ma pełnić rolę komunikacyjną, a nie tylko rekreacyjną. W związku z czym nawierzchnia powinna być wykonana z materiałów odpornych na warunki atmosferyczne oraz umożliwiać utrzymanie jej w odpowiednim stanie (sprzątanie i odśnieżanie). Zmiana na nawierzchnię mineralną niesie ryzyko zastosowania i wykonania nieodpowiedniej technologii, a tym samym braku możliwości prawidłowego utrzymania ciągu komunikacyjnego, co z kolei wiązałoby się z brakiem możliwości całorocznego wykorzystania. Niepokój wzbudza również to, iż ze względu na dofinansowanie projektu przez Unię Europejską – w przypadku braku prawidłowego utrzymania mierzalnych wskaźników projektu – bardzo prawdopodobny byłby zwrot dotacji przez Urząd Miasta, co naraziłoby mieszkańców Olsztyna na dodatkowe koszty.
Wzajemne poszanowanie wymaga by o planowanych zmianach informować zainteresowane strony oraz uzyskiwać zgody pomysłodawców na wszelkie istotne kwestie. Niestety nie pierwszy już raz projektodawcy są lekceważeni przez Urząd Miasta. W 2016 roku w Urzędzie Miasta zdecydowano o przesunięciu środków finansowych z realizacji zwycięskiego projektu na większy projekt pieszo-rowerowy obejmujący prawie całą długość Łyny w Olsztynie – o zmianie nie zostaliśmy nawet poinformowani. Następnie chciano umiejscowić drogę rowerową bliżej rzeki, a chodnik dalej – również bez naszej wiedzy i wbrew wynikom ankiety. Teraz wprowadza się kolejne znaczące zmiany w projekcie, ponownie bez naszej wiedzy i akceptacji.
Takie podejście podważa istotę obywatelskości budżetu.